تهرانگردی با طعم همدلی | چطور از از کسب و کارهای خرد حمایت کنیم؟
Hamshahri Online ، Fatemeh Abbasi: این کرکره های کم ، صندلی های حکاکی شده و سکوت سرد یک جایگزین اساسی بود که به پایتخت چهره ای عجیب و ناآشنا می داد. در روزهای التهاب و اضطراب ، بسیاری از شرکت های کوچک در تهران که به صنایع غذایی وابسته بودند ، این انگیزه های کوچک و حیاتی در شهر از ضرب و شتم پدید آمده است و این ایستگاه از ضرر اقتصادی فراتر رفته است. این وقفه بخشی از روح شهر را بسته است.
بخش بزرگی از هویت و پویایی تهران ناشی از این شرکت های کوچک و محلی است. رستوران های جدید یا قدیمی که غذای خود را طعم می دهند ، خاطرات چندین نسل ، کافه های راحت که مباحث فرهنگی دوستانه و عاطفی هستند و آبمیرهایی که در گرمای تابستان به پناهگاه های سرد تبدیل می شوند. این فقط مکانی برای ارائه کالاها و خدمات نیست ، زیرا این صحنه های اصلی تئاتر زندگی روزانه شهری است.
جمعیت تهران ، که بعضی اوقات شکایت می کنند ، بدون حضور این مراکز کوچک معنی ندارد. این شرکت هایی هستند که در پیاده روها زندگی می کنند ، شبهای شهر را حفظ می کنند و به مردم دلیلی می دهند تا از خانه خارج شوند ، ارتباطات اجتماعی را ترک کنند و خاطرات جمعی بسازند.
فضای الکترونیکی
این روزها وقتی صلح به کشور بازگشت ، یک جنبش زیبا و دلگرم کننده در بین شهروندان شکل گرفت. این بار ، شبکه های اجتماعی که از سکو برای حمایت و همدردی مضطرب بودند ، مضطرب شدند. یک ایده ساده اما قوی در توییتر و اینستاگرام آمده است: “برای بازگشت به زندگی عادی و حمایت از شهر ما و امشب در رستوران هینا” یا “تهیه قهوه بعدی را در یک کافه که برای چند روز بسته شده بود ، قرار دهید.”
این پیام ها نشان دهنده بلوغ اجتماعی و احساس مسئولیت شهروندان از طاهرانی است ، و مردم به خوبی می دانند که احیای روحیه شهر نه تنها وظیفه مؤسسات است ، بلکه یک مسئولیت کلی است که می تواند با یک روش ساده مانند خرید یک فنجان آب میوه یا وعده غذایی شروع شود. این نظرسنجی یک پرتو و دو مارک است. راهی برای پمپ کردن امید و نقدینگی در شرکت های آسیب دیده و بهانه ای برای خانواده ها برای خارج شدن از خانه ، بازگرداندن روحیه و طعم زندگی عادی آنها. از طرف دیگر ، این حضور در فضای عمومی به معنای بازگرداندن مناطق شهری اضطراب و “زندگی” در عوض است.
صندلی های خالی را پر کنید
بیایید این روزها و هفته ها هوای بیشتری در اطراف خود داشته باشیم. به جای تقاضای آنلاین ، پیتزا کوچه ما را ببینید. کافه های کوچک و مستقل را برای قرارهای دوستانه انتخاب کنید. در آخر هفته ها ، خانواده را به یک مهمانی کباب خوشمزه به رستوران های داربند و دایک دعوت کنید.
بیایید صندلی های خالی را پر کنیم ، به خنده و جامعه پذیری خود اجازه دهیم تا سکوت روزهای گذشته را جایگزین کند. این زیباترین و مؤثرترین برای تمرین دین در شهری است که ما دوستش داریم و اثبات این که همدردی قوی ترین علاقه ما در برابر هرگونه بحران است. با هم طعم زندگی ، امید و سعادت با عزیزان تهران.