دق‌الباب تهران

Hamshahri Online: درها از سالهایی که شهر تهران درها داشت تغییر کرده است و ما اکنون به درهای الکترونیکی رسیده ایم. اما هنوز هم وقتی در شهر قدم می زنید ، درهای باقیمانده سالها را خواهید دید. بیایید نگاهی به بقیه تاریخ در برخی از محله های تهران بیندازیم.

دروازه آبی در ماه نوامبر

از کریم خان تا پیاده روی در غرب و به خیابان آزاد (جنوب نوامبر) می رسد و کمی در خیابان می رود ، او گوشه زاویه را در آغوش گرفت و آجرها را برای شهوت از دست داد ، یک درب بزرگ آبی. دری که ممکن است برخلاف بسیاری از افراد مشهور در تهران دیده باشید. مشخصات چوب ، ناخن های نر و ریتم و زنان آن نشان می دهد که این متعلق به سالها است. به عنوان مثال ، شاید بسیار دور ، دوره ملین. این یک رنگ خوب اما یک سایت عکاسی خوب است! تضاد آبی با آجر اما شرکت آن زیبا است.

به یک دروازه

شما باید پس از تماشای سینماهای باستانی و اقامت در هتل ، به سمت غرب به میدان امام خمینی (توپخانه) بروید ، باید به سمت غرب حرکت کنید تا به درهای قدیمی برسید. فصل اول سرقت چشمان شما “باغ ملی” است. اینتدر متعلق به دوران موزفر الدین شاجار است. همان ویژگی هایی که همان چیز را نشان می دهد ؛ نقش گل و مرغ بر روی چوب ، کاشی های بلند و هلال ساختار درب می گویند که این زیبایی معماری است. این ساختار در بالای این مشاهده شده است.

از دوران سلطان

میدان فرستین همان تاریخ است! همچنین ، از خیابان گرفته تا دیوار “عمارت” Masoudieh “تا شمال میدان. خیابان سوف علی شاه. کاخ مسعودیه در سال 6 آه و در دوره قارجار به دستور ماسکود میرزا ، معروف به زال السولتان ساخته شده است. از درب از درب و پرواز آن نگاه می کنید. همان شکل درب به معنای ضرب و شتم ، گل و مرغ روی چوب و کاشی های زیبا بر روی ورودی و داخل کاخ است.

عید المور

راه رفتن را ادامه دهید و به سمت غرب بروید تا به خیابان سیا سابق یا خیابان Qafam Saltanah در خیابان المهال برسید. خیابان گسترده ای معروف به خیابان “الدین”. از اینجا به هوا! دیوارها و دیوارهای این خیابان قدیمی در تهران. درهای این خیابان از بافت و ساختار دوره القجار و بندافی لذت می برند. یکی از مشهورترین مدارس بحرام در مدرسه فایروز. این بالکن متعلق به دوران پهلوی در سال 6 آه است ، اما همان شکل ساختمان مدرسه و بالکن آن دارای یک ساختار قاجار است. از آنجا که حاوی ویژگی های معماری Qajar ، تقارن ، قوس هایی در شکل ها ، استفاده از کاشی ها ، به ویژه کاشی های رنگی ، سنگ و گچ است. همین ساختار در “داربند” ، “کتابخانه پارلمان” ، “بانک ملی” و “فرش موزه” یکسان است. اما درهای مردم در این خیابان نیز برای دوره های آجر و بهلافی مزایایی دارند. کاشی های بزرگ چوبی و سایرین کاشی های چشم می پوشند. استخوان درها ، قوس ها و مجسمه های روی درها ترکیبی از قجار و پهلوی است.

مدرنیته در حضور فردوس

جاده گرایش به خیابان آل -هاورا ؛ علاوه بر فروشندگان و كتابخانه ها كه از سر میدان Faraddos عبور می كنند و می یابند ، سران درها در سنت ها- چوب ، بزرگسالان و پاهای دیگر در مدرنیته. زیرا ، مانند درهای باستانی ، آنها دیگر دکوراسیون خاصی ندارند. اما درهای بالا ، فلز یکدیگر- انواع چوبی نیز وجود دارد و ساختارهای عمودی خطی نشان می دهد که این درها متعلق به دوران بالفافی مدرن هستند. برخی از این درها را می توان طراحی گل نیلوفر آبی ، نشان پیشانی ، خطوط موازی ساده یا دستیار مشاهده کرد.

باغ

بسیار ساده تر از آنچه فکر می کنید ؛ پارک امین امین ؛ امروز ، در کنار درب ورودی مستقیماً ، پلاک شهرداری به نام Amin Al -Dawah Park نامیده می شود. این پارک صد و پنجاه ساله است و در آن قرار دارد. سالها به درخواست امین داوالا ، درب این پارک برای عموم باز شد. از همه این زیبایی ، فقط یک نفر باقی مانده است. دوره ساخت و ساز در قاجار به دلیل سال آه توسط میرزا علی خان امین است.

سکته های خسته

برخی از این درها آنقدر پیر هستند که دیگر در بدن نیستند. چهره اصلی آنها تغییر شکل یافته است. اما آنها هنوز در موقعیت مستقیمی قرار دارند. این درها اغلب در محله Sanglaj ، Oudlajan و Mumi یافت می شود. ساختار درها از درهای القجار تا پهلوی دوم. یعنی برخی از آنها نزدیک به صد و پنجاه سال زنده بودند. اما در بین همه این درها ، یک درب ، در کوچه Sanjjal ، چشم ها را می دزد. در کاشی های کمان “Mostofi al -Malik مسجد”. متعلق به دوره مرحوم القجار ، سال ششم است. از ابتدا ، صاحب مسجد تصمیم گرفت که مسجد را با همه فراهم کند. به همین دلیل ، از روز اول تا به امروز ، مسجد زیبا برای همه افراد محله باز است.

برای گفتن در مورد آنها

درها یک متر و استاندارد داشتند. این بدان معنی است که از سه قسمت اصلی تشکیل شده است. 1/ بینی: این بخش از درهای چوبی باستانی یک چوب نازک است که بسیار شبیه به شکل قبرهای قبرها است.

1/ آستانه: این بخش در انتهای قاب قرار دارد و بودجه کمی دارد که مرزهای بین خارج و داخل خانه را مشخص می کند. گفته می شود که این قسمت برای حفظ عزت خانه برای ورود به آرامی وارد خانه است.

1/ کوبه: جنسیت آنها برنج است. این دو شکل زنانه و مردانه دارد که می داند پشت درب یک مهمان مرد یا زن است تا بتواند حجاب او را همانطور که باید نظارت کند.

1/ مقدمه: یکی از زیباترین قسمت های ساختار درهای قدیمی. کامیون های قدیمی به ویژه برای درهای چوبی و همچنین جنبه های تزئینی ، ضد آفتاب و بارندگی فصلی بودند.

1/ RAF: سکوهای مجاور درب برای استراحت و تنفس و گاهی صحبت با همسایگان گنجانده شده است. اکنون در محله Mlavi ، Oudlajan و Sanglaj ، تفنگ ها به خوبی مرتبط هستند.