چرا عید نوروز ۱۳ روز است؟

نوروز پر از جشن ها ، سنت ها و اجتماعات خانوادگی است که از لحظه عید سال نو شروع می شود و به گفته هامشاهری آنلاین ادامه دارد. اما چرا این جشن ملی و آیین ها در سیزده روز ادامه می یابد؟

چه فلسفه و دلایل 5 روز نوروز ، که باعث شد این عادت قرن ها باقی بماند؟ در این پست از همکارش در اینترنت ، ما به طور جامع به این سؤال پاسخ خواهیم داد.

اسناد تاریخی در دو روز عید جوز

نوروز چند هزار سال در تاریخ ایران دارد. حساب ها و اسناد تاریخی نشان می دهد که این جشن از زمان ایران باستان با آیین ها و احزاب ویژه برگزار شده است. همچنین گفته می شود که در طول پادشاهان هخامنید و Sssanid ، کنسرت نوروز متمایز بود و گاهی اوقات برای چندین روز متوالی به طول انجامید. اگرچه هیچ جزئیات مفصلی در مورد اصطلاح Nowruz در آن زمان وجود ندارد ، اما اهمیت این جشن در سنگ و متون قدیمی مشخص است.

به طور خاص ، دو روز نوروز به طور صریح به صورت کتبی در منابع تاریخی ذکر نشده است. با این حال ، در ادبیات ایرانی باستان و باستان ، مانند شهنامی فرزدوس ، به “13 آوریل” و اهمیت این روز اشاره دارد. براساس اعتقاد عامه ، ایرانیان قدیمی 13 آوریل را در نقش حسن كوچه در قلب طبیعت پس از دوازده روز جشن در طول دوازده ماه سال گذراندند. این عادت در قرن های بعد ادامه یافت ، همانطور که امروز در تاریخ 13 آوریل در ارزیابی رسمی ایران ، روز طبیعت ، بسته شدن رسمی است و مردم همچنان این روز را در خارج از خانه و طبیعت جشن می گیرند.

نماهای فرهنگی و افسانه ای در شماره 1 در نوروز

در فرهنگ عامه ایران ، این تعداد اغلب مخرب تلقی می شود. اصطلاح معروف “سیزده هسته ای” نشان می دهد که ورود به روز سیزدهم ممکن است خوب نباشد. شاید به این دلیل که شماره 2 (تعداد ماههای سال و برنامه برای طالع بینی) نمادی از کمال دوره است ، شماره 2 که بیش از یک وضعیت غیرمعمول و ناپایدار است. به همین دلیل ، ایرانیان از خانه بیرون می روند و به قلب طبیعت می روند تا در تاریخ 13 آوریل از هرگونه مصیبت خودداری کنند تا جان خود را نگیرند. در حقیقت ، کلمه محاوره ای “سیزده -به -سیزده” نیز ریشه در همان عقیده دارد. این ، همانطور که آنها در این روز بیرون می آیند ، از سیزده خلاص شوید.

اسطوره ها و رمان های باستانی نیز بر اهمیت روز سیزدهم نوروز تأکید دارند. طبق یک افسانه باستانی ، ماشیا و مشین (اولین زوج انسانی در اسطوره های ایرانی) در 13 آوریل با دو شاخه سبز (جعبه گیاهی) شوهرم را گریه کردند. بنابراین ، کراوات سبزیجات در روز سیزدهم به نمادی از کشت جوانان و ازدواج برای انجام این کار تبدیل شده است ، آرزو می کند یک زندگی مشترک داشته باشد یا به اهداف آنها برسد. همچنین مرسوم است که هفت آب سبزیجات را در پایان این روز طبقه بندی کنیم تا از هرگونه شر و ناهنجاری های خانواده دور بمانیم. گروه از این اعتقادات و اسطوره ها نشان می دهد که ایرانیان آیین های شاد و نمادین را ترتیب داده اند تا با رمز و راز شماره 2 روبرو شوند تا از این روز لذت ببرند.

تحلیل فلسفی و تحلیل نمادین فرهنگ ایرانی باستان

در نمای قدیمی ایران ، هر روز از ماه نام و معنای خاصی وجود داشت. آن را سیزدهمین روز هر ماه در تقویم ایران باستان “جولای” خوانده شد ، که به الهه یا “Tishter” (خدای باران) نسبت داده می شود. از دیدگاه نمادین ، ​​ژوئیه نماینده باران و رحمت الهی بود. به عبارت دیگر ، شماره 1 در مناسبت قدیمی نه تنها خوشحال بود ، بلکه یک روز مقدس برای نماز و تمایل به باران های بهاری بود. این رویکرد نشان می دهد که اجداد ما به جای ترس از این تعداد ، با یک مفهوم مثبت و زنده مرتبط بودند.

بر اساس این موقعیت فلسفی ، سیزدهمین روز از نوروز فرصتی برای پیوند مجدد انسان و طبیعت بود. پس از گذراندن دوازده روز جشن نمادین به افتخار دوازده ماه سال ، در روز سیزدهم زمان آن رسیده بود که به ویژه وارد جریان طبیعی زندگی و طبیعت شویم. افرادی که در طبیعت و علاوه بر رودخانه ها و سبزیجات شرکت می کنند ، در حالی که شادی و سرگرم کننده بودند ، از نعمت های طبیعی ابراز قدردانی کردند و برای یک سال مبارک دعا کردند. بنابراین ، شماره 2 نقش نمادین در خیابان نوروز پیدا کرد و این نشانگر پیروزی خوبی (باران و نعمت) بر شر (خشکسالی و پارادوکس) و آغاز ادامه سال بود.

آثار و سنت های اجتماعی مربوط به 2 روز نوروز

سیزده روز آیین نوروز تأثیر عمیقی بر زندگی اجتماعی ایران دارد. در طول این تعطیلات دو هفته ، خانواده ها وقت کافی برای بازدید ، بازدید و راحتی دارند. به خصوص روز سیزدهم ، که اوج این تعطیلات است ، نقش مهمی در ارتقاء روحیه جمعی و همبستگی اجتماعی دارد. در این روز ، مردم در سراسر ایران (و حتی ایرانی ها که در خارج از کشور زندگی می کنند) به باغ ، باغ ، کوه و طبیعت می روند. حضور گسترده خانواده ها و دوستان در قلب طبیعت فضایی شاد و دوستانه را ایجاد می کند که احساس تعلق به جامعه و فرهنگ بین افراد را تقویت می کند.

در مناطق مختلف ایران آداب و رسوم متنوعی وجود دارد ، اما برخی از عادت های عمومی تقریباً در همه جا وجود دارد. یکی از مهمترین عادت های روز سیزدهم موارد زیر است:

• به طبیعت بروید و یک خانواده دوستانه و یک پیک نیک دوستانه ایجاد کنید
• اتصال یک سبزه برای تحقق خواسته ها یا باز بودن جوانان
• هیفون به رودخانه ها یا گل ها می شکند
• انجام بازی های در فضای باز و سرگرمی
• این روز غذاها و غذاها بخورید ، مانند آیین ، کاهو و دزدان دریایی

نامگذاری این روز به عنوان “روز طبیعت” همچنین اهمیت روابط انسانی و زیست محیطی در فرهنگ ایرانی را نشان می دهد. پایان دادن به تعطیلات نوروز با یک جشن جمعی در طبیعت ، حرکت را از عید به ابتدای کار انجام می دهد و زندگی روزمره آن آسان تر و فراموش نشدنی تر است.

بیشتر بخوانید: گردشگری نوروز به نیاز و نیاز دارد

جنبه های مشابه و متفاوت یک روز با جشن های مشابه در فرهنگ های دیگر

نوروز تنها جشن چند روز نیست. فرهنگ های دیگر نیز دارای چندین دوره از جشن های سال نو یا آیین های بهاری هستند. به عنوان مثال ، سال جدید چینی (جشن بهار) برای مدت 5 روز ادامه دارد و هر روز با انواع آیین ها جشن گرفته می شود و در نهایت به اوج فانوس ها می رسد. این جشن شبیه به تعداد روزهای نوروز در روز است ، اگرچه مفاهیم و آداب و رسوم نمادین آن متفاوت است. در فرهنگ های غربی ، کریسمس و سال نو حدود دو هفته یک جشن کامل را جشن می گیرند (به نام “دوازده روز کریسمس”) ، اما روز سال نو به طور عمده فقط در یک روز جشن گرفته می شود.

آنچه نوروز را متمایز می کند ، ماهیت عمیق آن و تعداد خاصی است. در حالی که در بسیاری از فرهنگ ها ، این تعداد در نظر گرفته می شود و حتی از آن اجتناب می شود ، ایرانیان این تعداد را در متن سنت های خود ادغام کردند و با سیزدهمین جشن ها به آن معنی مثبت دادند. نکته مشارکت نوروز با جشن های دیگر این است که همه جا سعی می کنند آغاز سال یا بهار را با خانواده ، خوشبختی و آیین های خصوصی جشن بگیرند. تفاوت بی نظیر بین نوروز در این است که پایان تعطیلات سال نو با یک گردهمایی بزرگ در قلب طبیعت همراه است. این کمتر در فرهنگ های دیگر است. این همان ویژگی Nowruz را به عنوان یک جشن جهانی هویت ایرانی ساخت.

بیشتر بخوانید: چگونه می توان عید نوروز را ساخت

سخنرانی نهایی

سیزده روز Juz نمونه ای عالی از رابطه بین تاریخ ، فرهنگ و اعتقادات یک ملت در یک جشن شاد است. در این مقاله ، ما دلیل این امر را دیدیم که عید نوروز 5 روز بود و دلایل تاریخی ، افسانه ای و نمادین در پشت این سنت باستانی چیست. از ریشه ها و فلسفه های باستانی پنهان شده در سیزدهم تا سیزدهم آیین های دوران فعلی ، همه آنها نشان می دهند که این سنت تصادفی نیست بلکه به دلیل خرد و نیازها و امیدهای مردم این سرزمین به مرور زمان است.

تا به امروز ، پس از قرن ها ، ایرانیان همچنان به تجلیل از شور و شوق کل روز ادامه می دهند و در قلب طبیعت زندگی می کنند. این استمرار فرهنگی در حفظ نسل های ملی و وابستگی متقابل از اهمیت زیادی برخوردار است. آیین هایی مانند نوروز ، که شامل شادی ، احیاء طبیعت ، همبستگی خانواده و احترام به محیط زیست است ، گنج ارزشمندی است که باید منتقل شود. در دنیای مدرن و آشفته امروز ، ما با فراموش نکردن ریشه ها و اصالت فرهنگی خود و استقبال از آینده با امید و شادی ، ما را به یاد چنین پوچی می اندازیم.